Sułtanat Omanu - romantyczny rejs

     Jest późna noc! Nie umiem jednak moich wiernych czytelników zostawić na weekend bez nowości na blogu. Tak się gdzieś zatraciłam w tych arabskich klimatycznych wspomnieniach, że postanowiłam jeszcze raz wrócić na Półwysep Arabski, tym razem do Sułtanatu Omanu. Już samo przekroczenie granicy z Sułtanatem było nie lada przeżyciem, bo oto nagle znaleźliśmy się w państwie arabskim wielkości Polski, w którym żyje 4 mln obywateli,  panuje monarchia absolutna, ale współcześnie jest to państwo najbardziej tolerancyjne w tym regionie. W Omanie byliśmy na całodniowym rejsie wokół Półwyspu  Musandam z atrakcjami, które zupełnie zawróciły mi w głowie, dały wrażenie odrealnionej rzeczywistości, jakiejś zjawiskowej fantasmagorii, którą chłonęłam wszystkimi zmysłami. W porcie wsiedliśmy na statek, będący przez cały dzień naszą przystanią. Na statku było obłędnie arabsko - arabski wystrój, arabskie jedzonko, arabska muzyka, dochodząca gdzieś między bryzą szmaragdowych wód, a wiatrem, dzięki któremu upał nie dawał się we znaki.

    Zniewalające widoki, jakie mogliśmy oglądać, były zjawiskowe. Podziwialiśmy arabskie klify i fiordy, zatapialiśmy się w magiczne obrazy wyostrzające zmysły, których wizualizacje do dzisiaj są jednymi z najpiękniejszych, jakie zachowałam na rolce pamięci. Zupełnie zaczarowany świat, intrygujący, tajemniczy, budzący w nas romantyczne uczucia. Miałam wrażenie, że jestem w jakiejś egzotycznej, niezwykle malowniczej baśni....

Nasz statek zagubiony na wodach Morza Arabskiego w Zatoce Perskiej

Statek zatrzymał się na szmaragdowych wodach wśród mieniących się złotem i piaskową żółcią gór skalistych, a my motorówkami dotarliśmy do dzikiej plaży, jakby zapomnianej, na końcu świata..... Miętowa woda, która pieściła aksamitem ciało, bez mała biały, cudownie miałki i miękki  piasek,  mocno błękitne niebo, niesamowite kształty klifów - po prostu bajka.... Miałam poczucie niczym niezmąconego piękna chwili, tyle poetyckiej, co sensualnej....Wyjątkowe.....

Mój mężczyzna macho!!!

I

Ale to, co mnie absolutnie zaczarowało to jaskinie, w których gra świateł tworzyła feerię barw i na wodzie. i na skałach. Kolory zmieniały się, migotały, lśniły, odbijały się w falach.... Uwodziły czarownością i cudownością. Nie wierzyłam, że dzieje się to naprawdę, byłam oszołomiona, poruszona pięknem w najczystszej postaci. Fascynujące miejsce, fascynujący czas, fascynujące wrażenia.

    Jestem szczęśliwa i spełniona, bo jak wiadomo, podróże, szczególnie te egzotyczne to moja pasja przez wielkie P. Dzięki nim mam wrażenie, że żyję potrójnie, a kiedy o tym piszę, kiedy się dzielę, wymiar quadro absolutnie jest w zasięgu moich możliwości, wypełniając po brzegi mój umysł i moją duszę niezwykłością przeżyć. To mi jest potrzebne, żeby czuć się człowiekiem kompletnym.